بسم الله الرحمن الرحیم
سلام

اشک زارعی برای چی بود؟؟

امروز زمانی که جزئیات طرح اقدام متناسب و متقابل دولت در اجرای برجام در عرض فقط 20 دقیقه و بدون توجه به 200 پیشنهاد اصلاحی تصویب شد ،  علی اصغر زارعی نماینده مردم تهران ضمن اعتراض به این طرح گریه میکرد! ولی چه دلیلی داشت که او گریه کند؟
آیا او منفعتی را از دست داده؟ یا نگران منافع مردم است؟

شاید حامیان دولت و حامیان توافق بگویند که او از کاسبان تحریم است ، ولی مگر دیروز رئیس جمهور نگفته که منافع کاسبان تحریم حفظ می شود؟ خب اینکه دیگر گریه ندارد! پس موضوع این نیست! ضمن اینکه خود جمله رئیس جمهور هم جای تامل دارد!!!

یا شاید بگویند برای آینده سیاسی خود و به خصوص انتخابات اسفند نگران است!
با توجه به اینکه زارعی از جمله کسانی است که هر کاری کردند برای تصویب طرح دیگری که بتواند منافع ملت و نظام را حفظ کند ، و از آنجا که به قول دولتی ها مردم خواهان تصویب طرح فعلی هستند ، و به قول حسینیان اگر نماینده ها نگران آینده سیاسی شان باشند باید از این طرح حمایت کنند ، نه انتقاد! پس به نظر میرسد این هم دلیل درستی برای گریه کردن او نیست!چرا که او هم اگر نگران آینده سیاسی خود بود از این طرح حمایت میکرد ، مانند بسیاری دیگر از نمایندگان!

تنها میتوان دلیل گریه او را در از دست رفتن منافع ملت دید! جایی که به اعتقاد کارشناسان فراوان این توافق منافع ملت را بر آورده نمیکند و بلکه به نفوذ دشمن که یکی از نگرانی های مهم رهبری است کمک میکند! اینجاست که جا دارد خون از دیدگان ببارد .

الحق و الانصاف امثال زارعی و حسینیان و زاکانی و رسایی و.... هر چه در چنته داشتند گذاشتند تا منافع ملت را حفظ کنند ، کارشان به بیمارستان و اشک و زاری رسید ، ولی چه باید گفت به نمایندگانی که منافع حزبی و آینده سیاسی خود را فدای منافع ملت کردند.
و چه باید گفت به آن مردمان ساده اندیشی که راه رهایی از تورم و رکود را در توافقی میبینند که کشور را به پرتگاهها می برد.
. چه باید گفت به آن " بی خیالانی " که علی رقم اطلاع از ماهیت این توافق ننگین از آن حمایت میکنند و آنرا به مردم ساده اندیش چونان شاهزاده سوار بر اسب سپید معرفی میکنند که قرار است آب سردی باشد بر آتش مشکلات اقتصادی آنان! حال آنکه دوای این درد در دستان با کفایت مردمان سرزیمن ماست . همانانکه در روستاها با تلاش های طاقت فرسایشان نان و میوه ما را تامین  مینمودند و به گفته کارشناسان در دولت فعلی رو به شهر نشینی آورده اند!
دوای این درد در دستان آنانیست که در گرما و سرما به صنعت کشور رونق میداده اند و اکنون با واردات و رکود بی سابقه رو به خانه نشینی کرده اند!

آری ! دوای درد این اقتصاد در حمایت از تولید داخل و اقتصاد مقاومتی است .

گریه علی اصغر زارعی

حسینیان در بیمارستان

علی اصغر زارعی در بیمارستان پس از تصویب برجام